ABC windsurfingu

Wielu osób może dziwić to iż surfing jest dyscypliną bardzo starą. Pomimo iż w IV w. Surfing nie był sportem to można odnaleźć zapiski, które wskazują na to iż w Polinezji uprawiano ten sposób poruszania się na fali. Prawdopodobnie Polinezyjczycy przywieźli ten sposób poruszania się na fali na Hawaje. W czasie ekspansji europejczyków po oceanie zauważono iż to właśnie Hawajczycy poruszają na deskach po fali. Sztuka ta była mocno pielęgnowana i stała się tradycją kulturową. Niestety po odkryciu, surfing został zaniedbany i przestał być praktykowany przez europejczyków a co za tym idzie tradycja ta na Hawajach zaczęła zanikać. Surfing z hawajów przybył na Kalifornię za sprawą przedsiębiorczego anglika. Okres ten uznaje się w historii surfingu za przełomowy, a propagujący go George Freeth stał się pierwszym trenerem surfingu. Surfing pomału zdobywał swoich amatorów, powodem tego były zbyt duże i ciężkie deski. Dopiero w latach dwudziestych zaczęto pracować nad coraz to nowszymi deskami. Przełomem okazały się deski wykonane na wzór Hawajczyków lekkie i poręczne pozwoliły na to iż ta sztuka poruszania się na fali stawała się coraz bardziej popularna, a co za tym idzie sport ten zaczął się coraz to bardziej rozprzestrzeniać. Przełomem w desce było zastosowanie statecznika lub trzech stateczników, mimo tego iż nie stał się on od razu popularny to dziś jest on nieodzownym elementem każdej deski. Przełomem i początkiem zawodowego uprawiania surfingu było zastosowanie poliestru. Materiał ten pozwolił na dowolne kształtowanie profilu deski, który jest teraz areo dynamiczni co pozwala na sprawne poruszanie się na desce. Zaczęto też rozgrywać pierwsze konkursy i mistrzostwa w surfingu, a jedne z pierwszych odbyły się we Francji. Dalsze lata surfingu to prze wszystkim rozwój technologiczny oraz doskonalenie pozycji stojącej oraz różnych technik do tego przeznaczonych. Należy podkreślić iż surfing w początkowej fazie rozwijał się w pozycji leżącej. Dziś surfing można spotkać wszędzie tam gdzie są fale.